Μια χώρα ποδοσφαιρκά αμόρφωτη

Μια φορά κι έναν καιρό στον άγριο πλανήτη του ποδοσφαίρου κατοικούσε μια χώρα ποδοσφαιρικά αμόρφωτη, μια χώρα που κατέστρεφε κάθε γνήσιο ποδοσφαιρικό ταλέντο που γεννιόταν σ' αυτήν. Θέλοντας να ορίσουμε τη χώρα αυτή γεωγραφικά, θα πούμε πρώτα απ' όλα πως η χώρα αυτή περιβάλλεται από τη Μεσόγειο, δεύτερον πως βρίσκεται στο νότιο άκρο της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και τρίτον πως συνορεύει με δύο Σλαβόφωνες και δύο κατά βάση Ισλαμικές χώρες.

Στον ποδοσφαιρικό τομέα της χώρας αυτής λοιπόν (για τις ανάγκες του άρθρου θα ονομάσουμε τη χώρα, Χώρα Α) πρωταγωνιστούν δύο ομάδες οι Πράσινοι και οι Κόκκινοι (ή οι Κόκκινοι και οι Πράσινοι). Δύο ομάδες με μεγάλη ιστορία στο ποδόσφαιρο της Χώρας Α, δύο ομάδες με εκατομμύρια οπαδούς, δύο ομάδες που κάθε χρόνο διεκδικούν το πρωτάθλημα. Η χώρα, όμως, αυτή είναι ποδοσφαιρικά απαίδευτη και αρκούν λίγες και μόνο από τις παρακάτω αράδες του άρθρου για να αποδειχτεί κάτι τέτοιο. Θέλετε να διαβάσετε τρεις μικρές ιστορίες; Η καθεμιά είναι αυτόνομη, μα όλες μαζί έχουν άμεση σχέση. Και να μη θέλετε, εγώ θα σας τις παραθέσω...

Πρώτη ιστορία: Γυρνώντας το χρόνο πίσω, φτάνω κάπου που μοιάζει με αίθουσα διδασκαλίας. Ναι, εκεί είμαι. Και κάθομαι σ΄ ένα θρανίο λέει, αλλά όχι δε διαβάζω, ούτε ακούω τον καθηγητή να παραδίδει μάθημα. Το μάθημα δεν έχει αρχίσει ακόμη. Έχει μόλις χτυπήσει το κουδούνι κι εγώ κάθομαι εκεί πρώτο θρανίο και συζητάω μ' ένα συμμαθητή μου, καθώς περιμένω τον καθηγητή να μπει στην αίθουσα. Μοιραία, η συζήτηση καταλήγει στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα της Χώρας Α. Χθες, αμφότεροι είχαμε παρακολουθήσει έναν ποδοσαφαιριστή της Πράσινης ομάδας, συνομήλικος πρέπει να είναι να παίζει βασικός με την ομάδα του και να πραγματοποιεί εξαιρετική εμφάνιση!!
-Είδες ρε φίλε τι γράφει η εφημερίδα; Χρήζουν τον συνομήλικο, ως τον ποδοσφαιριστή που έχει χαρακτηριστικά ίδια με εκείνου του κοντού απ' τη Λατινική Αμερική, του λέω.
-Δικαιολογημένα ,μου απαντάει, φίλε. Είναι παικταράς!!!!Έχει πολύ καλή σέντρα, ταχύτητα, ντρίπλα και τεχνική...
Τη συζήτηση μας διακόπτει το "Καλημέρα, παιδιά" του καθηγητή...
Γυρνώντας τον χρόνο μπροστά διαπίστωσα πως  "Νέος Λατινοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής Νο 1" (ας τον ονομάσουμε έτσι για τις ανάγκες άρθρου) παραμένει μεν ένας καλός ποδοσφαιριστής, όμως είναι στάσιμος. Κάτι τον επηρέασε μάλλον και σταμάτησε να προσπαθεί όσο θα έπρεπε για να βελτιωθεί...

Δεύτερη ιστορία: Νομίζω είχε ζέστη όταν έλαβε χώρα αυτή ιστορία... Ναι, πρέπει να φορούσα κοντομάνικα, όταν διάβασα πως ο "Νέος Λατινοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής παίρνει μεταγραφή από μια νησιώτικη ποδοσφαιρική ομάδα της Χώρας Α στην Ασπρόμαυρη ομάδα που είναι μεγαλύτερου μεγέθους. Πανηγύριζαν οι οπαδοί της Ασπρόμαυρης ομάδας, καθώς τον παίκτη αυτόν διεκδικούσαν οι Πράσινοι, οι Κόκκινοι, αλλά και οι Κίτρινοι (επίσης ποδοσφαιρική ομάδα της Χώρας Α). Στην ομάδα τους είχε πάει ο "Νέος Λατινοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής Νο2".
Σήμερα, είναι ακόμα στην Ασπρόμαυρη ομάδα, όμως είναι συχνά εκτός αποστολών αγώνα...

Τρίτη ιστορία: Θα έκοβα το κεφάλι μου πως το συγκεκριμένο γεγονός δε συνέβη ούτε πενήντα ώρες πριν... Πράγματι, ο καιρός έξω ήταν μουντός και στην τηλεόραση έδειχνε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, στον οποίο έπαιρνε μέρος η Χώρα Α ως έθνος. Μεγάλος αγώνας... Κάθομαι, επομένως, στον καναπέ του σπιτιού μου για να τον παρακολουθήσω. Στον αγώνα αυτό συμβαίνει κάτι παράξενο, κάτι πρωτοποριακό για τα δεδομένα της Χώρας Α. Ναι, σωστά καταλάβατε, ένας άλλος συνομήλικος αγωνίζεται για ογδόντα ολόκληρα λεπτά, πραγματοποιώντας ομολογουμένως μια πολύ καλή εμφάνιση. Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα... Λίγες ώρες μετά τα πρωτοδέλιδα τον ονομάζουν "Νέο Λατινοαμερικάνο Ποδοσφαιριστή" και πρωταγωνιστή της νίκης της Χώρας Α. Είναι, λοιπόν, ο κατά τον Τύπο "Νέος Λατινοαμερικάνος Ποδοσφαιριστής Νο3".

Τα συμπεράσματα δικά σας...