Σαν τα μάτια μας

Η καλοκαιρινή προετοιμασία του Ολυμπιακού επιφύλασσε μια έκπληξη. Έκπληξη όχι μόνο για την "οικογένεια" των Ερυθρόλευκων, αλλά γενικότερα για όλους τους υγιώς σκεπτόμενους Έλληνες φιλάθλους. Η έκπληξη αυτή ονομάζεται Γιάννης Φετφατζίδης και είναι το καμάρι των Πειραιωτών, οι οποίοι στο πρόσωπο του βλέπουν ένα μεγάλο ταλέντο να βγαίνει από τα σπλάχνα της ομάδας τους μετά τον στόππερ Κυριάκο Παπαδόπουλο.

Πρόκειται για έναν δεκαεννιάχρονο ποδοσφαιριστή, αριστεροπόδαρο με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και πολύ καλή κάθετη πάσα (πράγμα που αποδείχτηκε και στον πρόσφατο αγώνα του Ολυμπιακού με τον Ολυμπιακό Βόλου για το πρωτάθλημα -έδωσε την ασίστ στον Μιραλάς για το τρίτο γκολ της ομάδας τους-) που αγωνίζεται στη θέση του επιθετικού μέσου. Είναι, παράλληλα, ικανός να ντριπλάρει δίνοντας στο σώμα του περιστροφική κίνηση 360 μοιρών, μία από τις κινήσεις, η οποία είχε καταξιώσει τον Ζινεντίν Ζιντάν ως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή της εποχής του και εντέλει τον τοποθέτησε στον πάνθεον με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές αναφορικά με όλες τις εποχές. Ο Φετφατζίδης, βέβαια, πρέπει να καταναλώσει απεριόριστα καρβέλια ψωμιού ακόμη για να θυμίσει σε κάτι έστω τον μεγάλο Ζιζού (και εδώ που τα λέμε το πιθανότερο είναι να μην το καταφέρει ποτέ αυτό), όμως ο μικρός διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία για να εξελιχθεί σ' έναν πολύ μεγάλο χαφ. Αρκεί να μην επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά η ρήση που λέει πως "η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της"...

Ευτυχώς που ο μικρός έχει πέσει στα χέρια δύο ποδοσφαιράνθρωπων, του κ. Ερνέστο Βαλβέρδε σ' ότι αφορά τον Ολυμπιακό και του κ. Φερνάντο Σάντος σ' ότι αφορά την Εθνική Ελλάδας. Ο Ισπανός προπονητής των Ερυθρόλευκων έχει δείξει πως μπορεί να διαχειριστεί το ταλέντο του νεαρού. Τον χρησιμοποιεί σε κάθε αγώνα της ομάδας του (δεκάλεπτο ή πεντάλεπτο δεν έχει σημασία -με τον Ηρακλή, μάλιστα τον χρησιμοποίησε ως βασικό- σημασία έχει ότι τον χρησιμοποιεί). Ο Πορτογάλος ομοσπονδιακός τεχνικός από την άλλη πλευρά, τον κάλεσε για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα των Ανδρών για τα δύο έντος έδρας παιχνίδια με τη Λεττονία (08/10) και το Ισραήλ (12/10). Το ζήτημα τώρα είναι να τον χρησιμοποιήσει και αυτός όσο πρέπει ή να μην τον χρησιμοποιήσει καθόλου. Και αυτό γιατί στην ηλικία που είναι ο μικρός υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να φουσκώσουν τα μυαλά του, να σταματήσει να προσπαθεί, να μείνει στάσιμος και να μιλάμε για ακόμη ένα μεγάλο ταλέντο που χάθηκε. Προς Θεού, βέβαια, ασφαλώς και ο Φετφατζίδης έπρεπε να κληθεί στην Εθνική. Πρώτα απ' όλα, για να συνηδειτοποιήσει ο ίδιος ο μικρός ότι οι κόποι του και οι καλές του εμφανίσεις δεν πήγαν χαμένοι και έπειτα γιατί το ταλέντο του ίσως φανεί χρήσιμο για να ξεκλειδώσουμε τις άμυνες των Λεττονών και των Ισραηλινών, αν, ω μη γέννειτο, βρεθούμε σε δύσκολη θέση. Όμως δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί για περισσότερο από ένα ημίχρονο και στα δύο παιχνίδια συνολικά, καθώς έτσι θα πιστέψει πως δένει τον γάιδαρό του.

Και επιπλέον, ας σκεφτούμε και τ' άλλο... Πόσους ταλαντούχους και, κυρίως, αριστεροπόδαρους, Έλληνες χαφ γνωρίζουμε; Ας μην κατστρέψουμε τον μοναδικό που μας προκύπτει εδώ και πάρα πολλά χρόνια...