Ετσι όπως έγινε η κλήρωση του πρωταθλήματος το καλοκαίρι, για κάθε ομάδα της Σούπερ Λίγκας έρχεται «κάποια στιγμή» μες στη σεζόν η σειρά ν' αντιμετωπίσει διαδοχικά ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό. Το πέρασε το σερί, για καλωσόρισμα πίσω στη μεγάλη κατηγορία, πρώτος ο Πανσερραϊκός. Το πέρασε, μετά, ο Αστέρας Τρίπολης. Το 'χει περάσει, ήδη κατά τα δύο τρίτα, ο Ολυμπιακός Βόλου. Ξεκίνησε, προχθές, να το περνά η Ξάνθη.
Μια «ιδιοτροπία» του προγράμματος που η αλήθεια είναι πως εξ ορισμού διευκολύνει τον τρίτο στη σειρά, δηλαδή εδώ τον Ολυμπιακό. Υπό την έννοια ότι οι άλλοι, απέναντι σε τούτη την αλληλουχία των παιχνιδιών, πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι μπορούν (και δίνουν το αντίστοιχο βάρος στο) να κάνουν τη ζημιά είτε στον ΠΑΟΚ είτε στην ΑΕΚ... ή και στους δύο. Ακόμη καλύτερα δε, για τον Ολυμπιακό, όταν εκτός απ' το να τη βάζουν στόχο, την πετυχαίνουν κιόλας, τη ζημιά. Με τη ζημιά, είναι σαν να προειδοποιούν τον Ολυμπιακό. Εάν, τυχόν, είναι αφηρημένος…
Η ζημιά «αδειάζει», λίγο ή πολύ, όποιον την καταφέρνει. Τον αναπαύει, η αίσθηση των έξτρα, «εκτός προγράμματος», πόντων. Οσο χρειάζεται, για να 'ναι ύστερα βολικός αντίπαλος (του Ολυμπιακού), ή και καθόλου αντίπαλος. Ισως, εκτός απ' το καλό της βαθμολογίας και της αυτοπεποίθησης, του κάνει και κακό, του όποιου νικητή. Να πάρει στα πολύ σοβαρά την υπόθεση και να νομίζει πως... κάτι σπουδαίο έκανε. Ενώ τα όντως σπουδαία, για κάθε Ολυμπιακό Βόλου και για κάθε Αστέρα Τρίπολης, είναι τα εντός με τους Ατρόμητους και τους Εργοτέληδες. Τα άλλα είναι τα ωραία μεν, εφήμερα δε. Καλά, για λίγη παραπανίσια δημοσιότητα…
Φυσικά, το φαινόμενο δεν είναι θέμα... για ν' απολογηθεί ο Ολυμπιακός. Είναι πρόβλημα, για να πάρουν «δουλειά στο σπίτι» και να θρέψουν τη σκέψη τους ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Γιατί οι μικρομεσαίοι τους βλέπουν προσιτούς. Δεν τους φοβούνται. Δηλαδή, τι... δεν τους φοβούνται, τους κάνουν και πλάκα. Ο Μπέος, με τον Μπρέσκα και με τον Σανκαρέ (να 'ναι καλά ο Μούκας που τον βρήκε στην ανωνυμία της βελγικής Μονς…) και με τον Σολάκη. Προφανώς ο κυρ-Αχιλλέας γι' αστείο το είπε, εκείνο που είπε, κι έκατσε.
Αλλά ενόψει αγώνα με ΟλυμπιακοΠαναθηναϊκό, δεν θα του ξέφευγε ούτε γι' αστείο… Οι «ανισόρροπες» ομάδες είναι το... φαΐ των πεινασμένων, ν' ακουστούν για κάτι, ομάδων. Η ΑΕΚ έχει διατριβή στην ανισορροπία. Ο ΠΑΟΚ την ετοιμάζει, τη δική του, τώρα. Πήγε κι έγινε... ΑΕΚ, σε χρόνο-ρεκόρ. Αυτό δεν ήθελαν; Τα γούστα, κάτι από παλιό Αγγελο Αναστασιάδη με τα high-scoring παιχνίδια; Αυτά που επί Φερνάντο Σάντος τα είχαν στερηθεί; Ο Κούπερ έχει γράψει σε τοίχο στο Ρύσιο, we train as we play. Προπονούμαστε όπως παίζουμε. Στον ΠΑΟΚ, πιο πολύ μοιάζει να ταιριάζει το ανάποδο. They play as they train. Παίζουν όπως προπονούνται. Αμα θέλουν, όποτε θέλουν. Στη Βρετανία λένε, αφού πιάσαμε το... αγγλικό, if you fail to prepare, you prepare to fail. Αν αποτύχεις να προετοιμαστείς, προετοιμάζεις την αποτυχία. Είναι κι ο Σάλπι, κατ' εξοχήν «παίκτης ψυχολογίας». Τον πήρε από κάτω. Χαίρετε.
Το μόνο καλό στην ατζέντα του ΠΑΟΚ είναι ότι «έρχεται» ο Αρης. Ενας λόγος, για να «θέλουν». Να προπονηθούν και να παίξουν. Οσο για τη χρόνια ανισορροπία της ΑΕΚ, αυτό σήμερα δεν είναι για πολλή ανάλυση. Η ερώτηση δεν είναι, γιατί έφυγε ο Μπάγεβιτς το 2010. Η ερώτηση είναι, γιατί μπήκε στη διαδικασία να επιστρέψει το 2008. Η κατάληξη ήταν, αργά ή γρήγορα, δεδομένη. Ο Τσιώλης το είπε χθες, «σοφόν το σαφές», με δυο κουβέντες. Η παρουσία του Μπάγεβιτς «δεν έδινε στην ΑΕΚ τη δυνατότητα να είναι συγκεντρωμένη» στο ποδόσφαιρό της. Φιλοσοφία ήθελε;
Μια «ιδιοτροπία» του προγράμματος που η αλήθεια είναι πως εξ ορισμού διευκολύνει τον τρίτο στη σειρά, δηλαδή εδώ τον Ολυμπιακό. Υπό την έννοια ότι οι άλλοι, απέναντι σε τούτη την αλληλουχία των παιχνιδιών, πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι μπορούν (και δίνουν το αντίστοιχο βάρος στο) να κάνουν τη ζημιά είτε στον ΠΑΟΚ είτε στην ΑΕΚ... ή και στους δύο. Ακόμη καλύτερα δε, για τον Ολυμπιακό, όταν εκτός απ' το να τη βάζουν στόχο, την πετυχαίνουν κιόλας, τη ζημιά. Με τη ζημιά, είναι σαν να προειδοποιούν τον Ολυμπιακό. Εάν, τυχόν, είναι αφηρημένος…
Η ζημιά «αδειάζει», λίγο ή πολύ, όποιον την καταφέρνει. Τον αναπαύει, η αίσθηση των έξτρα, «εκτός προγράμματος», πόντων. Οσο χρειάζεται, για να 'ναι ύστερα βολικός αντίπαλος (του Ολυμπιακού), ή και καθόλου αντίπαλος. Ισως, εκτός απ' το καλό της βαθμολογίας και της αυτοπεποίθησης, του κάνει και κακό, του όποιου νικητή. Να πάρει στα πολύ σοβαρά την υπόθεση και να νομίζει πως... κάτι σπουδαίο έκανε. Ενώ τα όντως σπουδαία, για κάθε Ολυμπιακό Βόλου και για κάθε Αστέρα Τρίπολης, είναι τα εντός με τους Ατρόμητους και τους Εργοτέληδες. Τα άλλα είναι τα ωραία μεν, εφήμερα δε. Καλά, για λίγη παραπανίσια δημοσιότητα…
Φυσικά, το φαινόμενο δεν είναι θέμα... για ν' απολογηθεί ο Ολυμπιακός. Είναι πρόβλημα, για να πάρουν «δουλειά στο σπίτι» και να θρέψουν τη σκέψη τους ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Γιατί οι μικρομεσαίοι τους βλέπουν προσιτούς. Δεν τους φοβούνται. Δηλαδή, τι... δεν τους φοβούνται, τους κάνουν και πλάκα. Ο Μπέος, με τον Μπρέσκα και με τον Σανκαρέ (να 'ναι καλά ο Μούκας που τον βρήκε στην ανωνυμία της βελγικής Μονς…) και με τον Σολάκη. Προφανώς ο κυρ-Αχιλλέας γι' αστείο το είπε, εκείνο που είπε, κι έκατσε.
Αλλά ενόψει αγώνα με ΟλυμπιακοΠαναθηναϊκό, δεν θα του ξέφευγε ούτε γι' αστείο… Οι «ανισόρροπες» ομάδες είναι το... φαΐ των πεινασμένων, ν' ακουστούν για κάτι, ομάδων. Η ΑΕΚ έχει διατριβή στην ανισορροπία. Ο ΠΑΟΚ την ετοιμάζει, τη δική του, τώρα. Πήγε κι έγινε... ΑΕΚ, σε χρόνο-ρεκόρ. Αυτό δεν ήθελαν; Τα γούστα, κάτι από παλιό Αγγελο Αναστασιάδη με τα high-scoring παιχνίδια; Αυτά που επί Φερνάντο Σάντος τα είχαν στερηθεί; Ο Κούπερ έχει γράψει σε τοίχο στο Ρύσιο, we train as we play. Προπονούμαστε όπως παίζουμε. Στον ΠΑΟΚ, πιο πολύ μοιάζει να ταιριάζει το ανάποδο. They play as they train. Παίζουν όπως προπονούνται. Αμα θέλουν, όποτε θέλουν. Στη Βρετανία λένε, αφού πιάσαμε το... αγγλικό, if you fail to prepare, you prepare to fail. Αν αποτύχεις να προετοιμαστείς, προετοιμάζεις την αποτυχία. Είναι κι ο Σάλπι, κατ' εξοχήν «παίκτης ψυχολογίας». Τον πήρε από κάτω. Χαίρετε.
Το μόνο καλό στην ατζέντα του ΠΑΟΚ είναι ότι «έρχεται» ο Αρης. Ενας λόγος, για να «θέλουν». Να προπονηθούν και να παίξουν. Οσο για τη χρόνια ανισορροπία της ΑΕΚ, αυτό σήμερα δεν είναι για πολλή ανάλυση. Η ερώτηση δεν είναι, γιατί έφυγε ο Μπάγεβιτς το 2010. Η ερώτηση είναι, γιατί μπήκε στη διαδικασία να επιστρέψει το 2008. Η κατάληξη ήταν, αργά ή γρήγορα, δεδομένη. Ο Τσιώλης το είπε χθες, «σοφόν το σαφές», με δυο κουβέντες. Η παρουσία του Μπάγεβιτς «δεν έδινε στην ΑΕΚ τη δυνατότητα να είναι συγκεντρωμένη» στο ποδόσφαιρό της. Φιλοσοφία ήθελε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου