Οι εντολές των προπονητών στους παίκτες που αναλαμβάνουν να μαρκάρουν μαν του μαν έναν αντίπαλο είναι ξεκάθαρες: «Μην τον χάσεις απ' τα μάτια σου», λένε και εννοούν να μην τον αφήσεις δευτερόλεπτο χωρίς επιτήρηση. Οι ιστορίες με τραγελαφικά περιστατικά είναι πολλές, αλλά μία ξεχωρίζει τόσο εύκολα, που ανεβαίνει με διαφορά στην κορυφή της λίστας. Το περιστατικό αναφέρει και στο βιβλίο του «White Storm» ο Αγγλος δημοσιογράφος Phil Ball, στο οποίο εξιστορεί τον πρώτο αιώνα της Ρεάλ Μαδρίτης.
Την περίοδο 1967-68 η «Βασίλισσα» βρισκόταν σε περίοδο ανασυγκρότησης. Η δεκαετία που είχε μόλις περάσει ήταν αναμφίβολα η κορυφαία στην ιστορία του συλλόγου. Στο πρωτάθλημα εκείνης της σεζόν ηττήθηκε μόλις δύο φορές από την Μπαρτσελόνα και τη Σαραγόσα και κατέκτησε τον τίτλο. Ετσι, ξεκίνησε για άλλη μία ευρωπαϊκή περιπέτεια, χωρίς όμως τον Φέρεντς Πούσκας, ο οποίος πλέον είχε αποσυρθεί. Αυτή θα ήταν και η τελευταία καλή πορεία της έως το 1973, όταν θα την απέκλειε ο αχτύπητος Αγιαξ του Κρόιφ, του Νέεσκενς, του Χάαν και του Κρολ στα ημιτελικά.
Τέτοιες μέρες έξι χρόνια νωρίτερα οι δύο ομάδες θα κονταροχτυπιούνταν για πρώτη φορά. Απέναντι σε μία νέα ομάδα που μόλις έκανε τα πρώτα βήματα στα ευρωπαϊκά μονοπάτια, όπως ήταν ο Αγιαξ, τα προγνωστικά έγερναν προς τους μπαρουτοκαπνισμένους Μαδριλένους.
Ο Ρίνους Μίχελς είχε αρχίσει να δημιουργεί μία ενδιαφέρουσα πρόταση στο Αμστερνταμ και η παρουσία του ανερχόμενου Γιόχαν Κρόιφ ήταν λόγος ανησυχίας για την πρωταθλήτρια Ισπανίας. Ο Κρόιφ πέτυχε ένα γκολ στο 17ο λεπτό του πρώτου αγώνα στο Ολυμπιακό Στάδιο του Αμστερνταμ. Η πιο έμπειρη Ρεάλ Μαδρίτης ισορρόπησε και πριν από τη λήξη του ημιχρόνου κατάφερε να φτάσει στο 1-1 με τον Πίρι. Παίρνοντας στον επαναληπτικό μία εκτός έδρας ισοπαλία, ο άνθρωπος που είχε συμπληρώσει επτά χρόνια στον πάγκο των έξι φορές πρωταθλητών Ευρώπης, ο Μιγκέλ Μουνιόθ, ανησυχούσε με όσα είχε δει: το ήρεμο και σχεδόν... υπεροπτικό παιχνίδι των Ολλανδών, η φυσική τους κατάσταση, το σύστημα 4-4-2, που γινόταν εύκολα 4-3-3 και 3-4-3, και κυρίως ο μικρός διαβολάκος Γιόχαν Κρόιφ. Αυτός που επιδείκνυε ταλέντο σαν αυτό που πριν από μία δεκαετία είχε δείξει απλόχερα σε όλο τον πλανήτη ο μεγάλος Αλφρέντο ντι Στέφανο, περνώντας από το κέντρο στην επίθεση με απόλυτο έλεγχο της μπάλας και τρομερή δύναμη. Ηταν κάτι σαν προάγγελος όσων επρόκειτο να ακολουθήσουν, αλλά, ευτυχώς για τη Ρεάλ Μαδρίτης, εκείνη τη σεζόν το παζλ της ολλανδικής ομάδας δεν είχε ακόμα ολοκληρωθεί.
Ο τότε αρχηγός της Ρεάλ, Πίρι, μιλώντας χρόνια αργότερα σε αφιέρωμα της εφημερίδας «Marca», αποκάλυψε πως ο Μουνιόθ είχε δώσει οδηγία σε έναν ποδοσφαιριστή του, τον Θουνθουνέγκι, να ακολουθεί τον Κρόιφ παντού. Να γίνει η σκιά του. Να μην τον αφήσει να πάρει ανάσα. Και το κυριότερο «να μην τον χάσει απ' τα μάτια του, ακόμα και στις τουαλέτες»! Σε αυτή την περίπτωση ό,τι συνέβη ήταν πραγματικότητα κι όχι υπερβολή.
Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου κι ενώ ο Μουνιόθ άρχιζε την ομιλία του προς τους παίκτες, ρώτησε γιατί άφησαν στον Κρόιφ τον χώρο να κάνει το σουτ με το οποίο ο Αγιαξ είχε ανοίξει το σκορ. Οταν κανείς δεν απάντησε, τα μάτια του αναζήτησαν τον Θουνθουνέγκι. Τίποτα. Λες και τον είχε καταπιεί η γη. Ρώτησε πού είναι και κάποιος πετάχτηκε φωνάζοντας δυνατά: «Κόουτς, δεν είναι εδώ». Ο Πίρι, ένας από τους πλακατζήδες των αποδυτηρίων, ανασηκώνοντας τους ώμους φώναξε πως ίσως ο Θουνθουνέγκι πήρε κατά γράμμα την οδηγία του προπονητή να ακολουθεί τον Κρόιφ παντού! Οι Ισπανοί τον έστειλαν να τον βρει. Αυτός πέρασε από τα αποδυτήρια των Ολλανδών, χτύπησε την πόρτα και μπήκε μέσα. Η εικόνα ήταν ΜΥΘΙΚΗ! Ο Θουνθουνέγκι καθόταν σε έναν από τους πάγκους του Αγιαξ δίπλα στον Κρόιφ, ο οποίος είχε λυθεί στα γέλια! Ο Μίχελς κοιτούσε απορημένος, ενώ οι υπόλοιποι με κόπο μπορούσαν να κρατηθούν στα πόδια τους!
Στον επαναληπτικό η Ρεάλ προηγήθηκε με τον Χέντο στο δεύτερο ημίχρονο απέναντι σε έναν περιέργως πολύ αμυντικογενή Αγιαξ, αλλά οι Ολλανδοί ισοφάρισαν γρήγορα με κεφαλιά του Γκρουτ. Περιττό να συμπληρώσουμε πως το γκολ προήλθε έπειτα από καταπληκτική σέντρα του Κρόιφ. Τελικά η Ρεάλ πήρε την πρόκριση με γκολ του Βελόζο στο ενδέκατο λεπτό της παράτασης. Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με την εικόνα του Θουνθουνέγκι να κάθεται σοβαρός δίπλα στον Κρόιφ στα αποδυτήρια του Αίαντα!
• Το κείμενο είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου με τίτλο «ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ» (Εκδόσεις ΤΟΠΟΣ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου