Όταν επέστρεφε στο πάγκο της Α.Ε.Κ., ήταν φανερό ότι η επιστροφή του "προδότη", όπως τον αποκαλούσαν τότε οι Α.Ε.Κ.τσήδες θα δίχαζε τον κόσμο. Ο κ. Μπάγιεβιτς, παρά το γεγονός ότι δηλώνει φίλος της Α.Ε.Κ., δε σκέφτηκε ούτε στιγμή την επιστροφή του στον πάγκο της ομάδας. Μάλιστα, με μια απολογητική συνέντευξη, ζήτησε συγγνώμη από τους οπαδούς της Α.Ε.Κ. που είχε παρατήσει την ομάδα στα κρύα του λουτρού για να ακολουθήσει τα "χρήματα", που του πρόσφερε ο κ. Σωκράτης Κόκκαλης για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού. Οι φίλοι της Α.Ε.Κ., αν και δεν τον συγχώρησαν ποτέ, άρχισαν σιγά σιγά να τον αποδέχονται στον πάγκο της ομάδας, αναγνωρίζοντας την προπονητική του αξία. Όμως ο κ. Μπάγιεβιτς ήταν, ήδη, ένας "πρώην προπονητής". Η Α.Ε.Κ. έγινε Α.Ε.Κ.άκι, έρμαιο του Θρασύβουλου και του Λεβαδειακού και ο προπονητής ήταν ανήμπορος να αντιδράσει. Συν τοις άλλοις ο κόουτς της ομάδας έχασε και τα αποδυτήρια, καθώς είχε συχνές προστριβές και λεκτικές διαμάχες με τους παίκτες της ομάδας, και κυρίως με παίκτες που αποτελούσαν -και αποτελούν ακόμα- κεφάλαια γι' αυτήν, τον Τζιμπούρ και τον Μπλάνκο. Στο τέλος της χρονιάς, η Α.Ε.Κ. τερμάτισε τρίτη κερδίζοντας μια θέση στα Play-off από τον Π.Α.Ο.Κ. Ήταν, όμως περίπου είκοσι βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Ο κ. Μπάγιεβιτς δεν είχε την ευθιξία να παραιτηθεί. Θεωρούσε επιτυχία για την Α.Ε.Κ., κάτι που η συγκεκριμένη ομάδα μπορούσε και μπορεί εύκολα να πετύχει μόνο με τη φανέλα. Η επόμενη χρονιά κύλησε πάνω κάτω στο ίδιο μοτίβο, με μια Α.Ε.Κ. να παραπαίει και πάλι, τον κ. Μπάγιεβιτς σε συχνές ακόμα διαμάχες με τον Τζιμπούρ και την ομάδα τελικά να ξανατερματίζει τρίτη. Παραίτηση πάλι δεν υπήρξε.

Τι μας διδάσκει η ιστορία λοιπόν; Ότι αν μη τι άλλο είναι πολύ παράξενο που ο κ. Ντούσαν Μπάγιεβιτς παραιτήθηκε από τον πάγκο του δικέφαλου. Και φυσικά έπρεπε να το κάνει, όμως είναι πολύ περίεργο (για τους λόγους που προαναφέρθηκαν) το γεγονός ότι θίχτηκε ξαφνικά μετά την ήττα στον Βόλο τόσο πολύ που αποφάσισε ξαφνικά να παραιτηθεί. Στο μυαλό του δεν είμαστε, ούτε προσπαθούμε να μπούμε, όμως θα πούμε ότι άργησε κιόλας... Τα σημάδια ότι πρέπει να βγει στη σύνταξη έχουν εμφανιστεί εδώ και πολύ καιρό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου